Victoria Scott - Ogień i woda

Stoisz nad jeziorem wpatrując się przed siebie. Masz już dosyć tego całego życia w izolacji od świata. Przecież to i tak nic nie daje twojemu ciężko choremu bratu, a ty jedyne co z tego masz to… nic. Brak przyjaciół, Internetu, telewizji. Jakiegokolwiek kontaktu z kimś innym, nie licząc rodziców      i brata. Słyszysz, że mama woła cię do domu. Wzdychasz i idziesz w kierunku niezbyt dużej chatki, która stoi niedaleko. Przechodzisz przez kuchnię, kierując się od razu do siebie do pokoju. Po drodze zatrzymujesz się jednak i uchylasz drzwi obok twoich. Cicho wchodzisz do pokoju i pochylasz się nad bratem, sprawdzając, czy nadal oddycha. Kiedy słyszysz jego miarowy oddech, uśmiechasz się delikatnie i czujesz, jak kamień spada ci z serca. 

W życiu 16-letniej Telli Holloway wszystko jest nie tak. Jej brat jest umierający, a gdy kilkunastu lekarzy nie może ustalić, co mu dolega, rodzice decydują się zamieszkać w „Zapadłej Dziurze w Montanie”, by Cody miał „świeże powietrze”. Tella traci ukochane życie w Bostonie i przyjaciół, rodzice doprowadzają ją do szału, jej brat jest bliski śmierci, a ona – kompletnie bezradna… dopóki nie odbiera tajemniczych instrukcji, jak wystartować w Piekielnym Wyścigu prowadzącym przez dżunglę, pustynię, ocean i góry, by wygrać nagrodę, której Tella rozpaczliwie pragnie: lekarstwo na chorobę brata. Wyprawa jest mordercza, zegar tyka, a Tella wie, że nie może ufać nikomu, nawet członkom swojej grupy. Czy może zaufać przynajmniej Guyowi? Czy rodzące się uczucie pomoże jej wygrać wyścig, czy będzie przyczyną jej klęski?

Nie planowałam przeczytania Ognia i wody, jednak po tylu pozytywnych recenzjach musiałam się przekonać na własnej skórze czym się wszyscy zachwycają. I nie spodziewałam się tak dobrej książki! Już pierwsze strony sprawiły, że nie mogłam się oderwać od lektury, a w dodatku cały czas uśmiechałam się jak głupia sama do siebie. Trzy dni minęły jak za dotykiem magicznej różdżki, a ja coraz bardziej „wciągałam się” w Piekielny Wyścig, siedząc z zapartym tchem i oczekując dalszych wydarzeń.  Mało jest powieści które przyprawiają mnie o szybsze bicie serca, ale Ogień i woda zdecydowanie do nich należy. 

Sam w sobie pomysł wyścigu nie należy do najbardziej oryginalnych, przecież obecnie tyle autorów to wykorzystuje. Jednak powieść Victorii Scott wyróżnia się tym, że oprócz tego pojawiają się tu zupełnie nowe rzeczy, takie jak Pandory. Sam język jakim pisany jest Ogień i woda jest bardzo plastyczny i przyjemny, czasami także humorystyczny i tajemniczy. Dzieje się dużo, to prawda, ale bez problemu można się w tym wszystkim odnaleźć. Tajemnica goni tajemnicę, a czytelnik nie jest w stanie się domyślić, co będzie dalej. Scott udało się nie raz mnie zaskoczyć, a to nie jest proste. Do tego Ogień i woda jest książką pełną emocji, takich prawdziwych, które trudno wyrazić.

Bohaterowie także są wyjątkowi, ponieważ każdy jest inny, niepowtarzalny. Tella należy do bardzo wąskiego grona żeńskich postaci, których decyzje aż tak bardzo mnie nie denerwowały, a niekiedy się z nimi nawet zgadzałam. Widać także jej przemianę. Na początku była próżną dziewczyną, którą najbardziej obchodził jej wygląd, a nie to co się dzieje dookoła. Zaś pod koniec powieści, łatwo zauważyć wielką zmianę w jej zachowaniu, między innymi to, że nie stawia już siebie na pierwszym miejscu. Mało jest postaci męskich którzy podbijają moje serce w większym stopniu niż ‘lubię go’, ale Guy stanowi wyjątek. Jest w nim coś co sprawia, że chcę poznać go lepiej. I mogę to zrobić, poznając go wraz z Tellą. Wracając do samych w sobie bohaterów -  są barwni, wyróżniają się i nie sposób o nich zapomnieć. 

Ogień i woda jest wyjątkową powieścią, którą powinien poznać każdy kto lubi między innymi „Igrzyska Śmierci”. Fabuła na pierwszy rzut oka nie wydaje się oryginalna i może nie do końca taka jest, ale zdecydowanie należy do jednych z lepszych powieści, które naprawdę wciągają czytelnika, który śledzi dalsze losy z zapartym tchem i nie jest w stanie choć na chwilę się oderwać. Ta powieść posiada wszystko, co musi mieć dobra książka: przygoda, przyjaźń, miłość, tajemnice… Nie sposób wszystkiego wymienić. Każdy znajdzie jakiś wątek który go zainteresuje. Odkąd skończyłam Ogień i wodę polecam ją każdemu – wam także. 

9/10

„Każdy z nas ma w domu jakiś powód, dla którego walczy (...).”

Ogień i woda

Ogień i woda | Kamień i sól

Za możliwość wystartowania w Piekielnym Wyścigu dziękuję wydawnictwu IUVI!