Veronica Roth - Niezgodna

Ostatni raz przygładzasz ubranie i spoglądasz w lustro. Bierzesz głęboki oddech i wychodzisz z domu. Po paru minutach jesteś na miejscu. To właśnie dzisiaj, zaraz, odbędzie się Ceremonia Wyboru. Pośpiesznie wchodzisz do środka i ustawiasz się w otoczeniu innych szesnastolatków z różnych frakcji. Obok ciebie stoi dziewczyna z Serdeczności. Parę osób posyła ci niespokojny uśmiech. Zaczyna się. Na środku stoją metalowe misy. Umieszczono w nich substancje odpowiadające danym frakcjom. Szare kamienie, woda, ziemia, rozżarzone węgle i szkło. Słyszysz powitanie i zaczyna się wyczytywanie z listy ułożonej alfabetycznie. Nagle słyszysz swoje nazwisko. Przełykasz ślinę i podchodzisz do mis. Powoli sięgasz po sztylet. Nacinasz sobie środek dłoni, którą kierujesz nad wybraną substancję. Od dziś jesteś kimś zupełnie innym.

Altruizm, Nieustraszoność, Erudycja, Prawość, Serdeczność to pięć frakcji, na które podzielone jest społeczeństwo zbudowane na ruinach Chicago. Każdy szesnastolatek przechodzi test predyspozycji, a potem w krwawej ceremonii musi wybrać frakcję. Ten, kto nie pasuje do żadnej, zostaje uznany za bezfrakcyjnego i wykluczony. Ten, kto łączy cechy charakteru kilku frakcji, jest niezgodny – i musi być wyeliminowany. Szesnastoletnia Beatrice dokonuje wyboru, który zaskoczy wszystkich, nawet ją samą. Porzuca Altruizm i swoją rodzinę, by jako Tris stać się twardą, niebezpieczną Nieustraszoną. Będzie musiała przejść brutalne szkolenie, zmierzyć się ze swoimi najgłębszymi lękami, nauczyć się ufać innym nowicjuszom i przekonać się, czy w nowym życiu, jakie wybrała, jest miejsce na miłość. Tymczasem wybucha krwawa walka między frakcjami. A Tris ma tajemnicę, której musi strzec przed wszystkimi, bo wie, że jej odkrycie oznacza dla niej śmierć.

Niezgodna jest bardzo znaną książką. Pamiętam, że kiedyś widziałam właśnie tą książkę w księgarni, ale napis „Po Igrzyskach Śmierci nastał czas na Niezgodną” skutecznie mnie odstraszył. Dlaczego? Ponieważ, nienawidzę porównań do innych książek, zwłaszcza na okładkach. „Nowe coś tam”, „Czas na coś tam”… Przecież to nawet kiczowato brzmi. Ale kiedy do kin weszła ekranizacja w roli głównej z niesamowitą Shailene Woodley, doszłam do wniosku, że muszę ten film obejrzeć. Idąc z postanowieniem, „(jeśli to możliwe) najpierw książka” zaczęłam się powoli czaić na Niezgodną. Aż w końcu nadeszły święta i w jednym z pakunków znalazłam właśnie tą powieść wraz z drugą częścią. Nie uwierzycie jak bardzo się ucieszyłam! W każdym razie zanim w kwietniu poszłam do kina na Zbuntowaną, doszłam do wniosku, że muszę zobaczyć pierwszą część… więc zaczęłam ją czytać. I nie sądziłam, że tak bardzo mi się spodoba!

Veronica Roth jest naprawdę autorką doskonałą. Idealnie poradziła sobie z wykreowaniem zupełnie innego świata, różniącego się od tego naszego pod praktycznie każdym względem. Bohaterowie są naprawdę świetni, ale o tym później. I jakby tego było mało, autorka używa barwnego, prostego języka, sprzyjającego mimowolnemu pożeraniu książki. Jedynym minusem jakim zauważyłam jest pisanie w czasie teraźniejszym, co przypomina trochę dzieło Suzanne Collins. Nie myślcie, że to jest takie narzekanie, żeby mieć się czego uczepić, bo wcale tak nie jest. Chodzi mi o to, że przez taki sposób Niezgodna jest i będzie porównywana do Igrzysk Śmierci, a zasługuje na własną „sławę” jako bardzo dobra książka, a nie jako następca.

Bohaterowie to jeden, wielki plus. Każda postać jest inna, wyjątkowa. I chociaż jest ich od groma i w pewnym momencie się pogubiłam, później wszystko wróciło do normy. Beatrice Prior, a w zasadzie Tris jest naprawdę niezwykłą osobą. Nieśmiałą, a jednak odważną, delikatną, a jednak silną. Już od początku czułam z nią pewną więź. Za to Cztery jest zupełnym przeciwieństwem. Nieustraszony który niczego się nie boi, jest surowy i wyrozumiały. Prawdę mówiąc niezbyt za nim przepadam, ale mam nadzieję, że to się zmieni. Tak jak mówiłam, każdy jest inny, ale łączy ich jedno – są nieustraszeni.

Niezgodna to książka wyjątkowa. Jest to naprawdę brutalna powieść przygodowa, która trzymała moje serce w garści. Naprawdę, po skończeniu nie mogłam zebrać myśli, tym bardziej serca, które z czasem się rozsypywało. Więc niech ciebie, Czytelniku, nie zwiedzie dziwna okładka i porównanie. Niezgoda jest pełna tajemnic, emocji i niespotykanych rzeczy, że po prostu trzeba ją przeczytać. Jeśli jeszcze tego nie zrobiłeś, musisz jak najszybciej to nadrobić!

8/10

„Ojciec mówi, że ci, którzy chcą władzy i ją osiągają, żyją w ciągłym strachu, że ją stracą.”

Niezgodna

Niezgodna | Zbuntowana| Wierna