Z punktu widzenia: biblioteka

Cześć!
Dzisiaj chcę Wam pokazać pierwszą odsłonę projektu, który zorganizowałam z Agnieszką z Książki od kuchni.
Chcemy poruszać róże tematy, głównie związane z książkami, czytelnictwem i polską blogosferą.
Posty będą się pokazywać co drugi miesiąc, no i co... mamy nadzieję, że polubicie to i będzie brać udział w dyskusji! :)

Sophie Carmen

Prawdą jest, że biblioteki są przydatne. Oprócz tego, że znajdziemy tam bardzo stare książki, to możemy przeczytać wiele powieści, nie płacąc za własne egzemplarze. Jedyne z czym musimy się wtedy liczyć to oddanie książki na czas. I z beznadziejnym stanem, chociaż nie zawsze.

Tył wypożyczonej książki

Wypożyczając książki dla dzieci były one w prawie idealnym stanie, ale z czasem kiedy zaczęłam wypożyczać lektury nie mogłam przeboleć ich wyglądu. W jednej z powieści nie było trzech stron, a te które zostały, wypadały z okładki.

Do biblioteki chodzę „raz na ruski rok” czyli wtedy kiedy bardzo czegoś potrzebuję. Uwierzcie mi, zawsze staram się zdobyć z jakiegoś innego źródła, np. od kogoś z rodziny.

Biblioteka w centrum Opola jest duża, książki (z tego co mi wiadomo) są w bardzo dobrym stanie i znajdują się tam nowości, więc wielki plus.

Chyba najbardziej boli mnie to, że książki są pokreślone, poplamione albo bardzo pogniecione. Okropności.

Podsumowując, nie lubię i nie zacznę lubić bibliotek. Zło, okropności i zniszczone książki.

Agnieszka 

Biblioteki są bardzo przydatne – znajdziemy w nich wiele książek, których nie ma już na półkach księgarń. To prawdziwe kopalnie skarbów. Często to także jedyna nadzieja studentów na zdobycie czegoś, czego akurat wymaga wykładowca. Klimat Biblioteki Narodowej zawsze nastraja mnie naukowo, a atmosfera pracy w tym miejscu jest prawie namacalna.

Jednak tak naprawdę nie lubię bibliotek. Odwiedzam je z musu, gdy bardzo czegoś potrzebuję. Powodów jest kilka.

Podkreślony tekst

Po pierwsze na studiach uczestniczyłam w wolontariacie w powiatowej placówce i zobaczyłam, z jakimi problemami musi się ona borykać. Nie chodziło tylko o finanse czy braki personalne, ale też podejście ludzi
do wypożyczanych książek.

Po drugie nie lubię się rozczarowywać, a w bibliotece ciągle mnie to spotyka. A to książka, którą chcę przeczytać, jest wypożyczona, a to znowu nie ma odpowiedniego wydania. No i to czekanie... Sama nie lubię być poganiania, więc sztywne terminy oddania pozycji bardzo mnie drażnią, ale bardzo rzadko zdarza mi się przetrzymać książkę, dlatego jeszcze bardziej drażni mnie, gdy ktoś ma ją już kilka miesięcy w domu i ani myśli zwrócić.

Jeszcze :)))

No i na koniec chyba najważniejsze – nie lubię, gdy czytelnicy nie szanują książek. Ile razy brałam do ręki pozycję, która była poplamiona czy popisana... Ze swoją książką mogłabym tak zrobić, chociaż też niechętnie, bo nie znoszę niszczenia lektur, ale z publiczną... NIE.

Dobra... Są też plusy. W mojej bibliotece działa prężnie dział bookcrossingu. Chętnie z niego korzystam i naprawdę doceniam to, że książek się nie wyrzuca, lecz daje się im drugie życie.

A jakie jest Wasze zdanie? 

Zapraszamy także do wypełniania ankiety na ten temat -> klik

Sophie Carmen

Agnieszka